Z wykształcenia jestem politolożką i historyczką (Uniwersytet Śląski), z wyboru – nauczycielką (szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum ogólnokształcące - wszystkie szkoły, w których uczyłam były w Zabrzu), a z zamiłowania, zajmuję się w tej chwili, szeroko pojętym kształceniem dorosłych.
Ewolucja mojej drogi zawodowej wynika z chęci własnego rozwoju, różnorodności zagadnień towarzyszących procesom uczenia się dzieci i dorosłych wyzwań, jakie świat stawia współczesnej edukacji oraz z coraz to nowych możliwości pojawiających się w polskiej edukacji.
Od kilkunastu lat pracuję w Centrum Edukacji Obywatelskiej (Warszawa) w programie Szkoła Ucząca Się. Moja praca skupia się w obszarze jakości uczenia się i nauczania w szkole. Ważnym etapem mojego życia zawodowego była praca w Instytucie Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego (Kraków) w projektach "Nadzór pedagogiczny" i "Przywództwo".
Obowiązki zawodowe godzę z życiem rodzinnym (Zabrze, Brenna) i przyjemnościami pozazawodowymi (gdzie się da ). Tym, co sprawia mi największą przyjemność są rozmowy z ludźmi: o wartościach, o wyzwaniach, o szczęściu, o książkach, o… . Słucham, obserwuję, mówię, myślę, przeżywam.
W wolnych chwilach, jeśli nie rozmawiam, to lubię powędrować w góry, pożeglować lub oddać się lenistwu w towarzystwie dobrej książki.
Motto życiowe, o którym lubię pamiętać zaczerpnęłam od Kartezjusza: „Wystarczy polubić swoją pracę i do końca życia nie trzeba pracować”.